Normalnie o tej porze śpiewałabym np. Tears in heaven na karaoke, ale zostałam w domu.
W ostatnim czasie poznałam tylu fajnych ludzi. Dziwię się, że do tej pory potrafiłam bez nich funkcjonować. Każdy z nich ma tyle ciekawie przeżytych chwil, że można by stać pod blokiem kilka dobrych godzin i ze śmiechem wysłuchiwać opowieści o nich. Zauważyłam, że KAŻDA z tych osób ma jakiś problem. Konkretny. Zdrowotny. Zastanawiam się, co JA robię pośród nich. Jaki jest mój problem? Co ubrać na kolejną imprezę? Jak z niej wrócić? Moim problemem jest brak problemu, jeśli ktokolwiek rozumie co mam na myśli.
Zdałam sobie sprawę, że teraz, gdy oceny w szkole są już wystawione, wracam do domu i nie mam nic do roboty. Już teraz nie mam nic do roboty. A co będzie w wakacje? Co prawda moje wakacje zaczną się cudownym, ogromnym weselichem, którego nie mogę się doczekać *,* (swoją drogą, w tym miejscu powinnam napisać, że moim problemem jest brak pomysłu na fryzurę). Będę się uczyć znaków i zasad ruchu drogowego (nie mogę się doczekać, gdy będzie po wszystkim!). Mogę też siedzieć całe 2 tygodnie w Poznaniu i dumać nad tym, czy wybrać się dziś do Malty, czy do Browaru. Hahaha, to dopiero śmieszne.
Będę czytać 23497859729570 książek (przy okazji polecam "od pierwszego wejrzenia" Nicholasa Sparksa, zamierzam przeczytać wszystkie książki, jakie napisał) i robić przepyszne ciastka, ciasta i desery *,*
I to by było na tyle...
P.S. Po raz drugi Bednarek przeleciał mi koło nosa. Nienawidzę tego!